Wydawca treści
Lasy Nadleśnictwa
Nadleśnictwo Skarżysko zarządza gruntami Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 15811,49 ha .
Teren nadleśnictwa podzielony jest na trzy obręby , w skład których wchodzi 12 leśnictw oraz Gospodarstwo Szkółkarskie
· Obręb Rataje - 4697,81 ha : L-ctwa - Rzepin, Wanacja, Węglów, Parszów
· Obręb Skarżysko – 5568,40 ha : L-ctwa - Skarżysko Książęce, Majdów, Ciechostowice, Nad Kamienną
· Obręb Szydłowiec – 5545,28 ha : L-ctwa - Kierz Niedźwiedzi, Trębowiec, Sadek, Budki, Gospodarstwo szkółkarskie.
Grunty nadleśnictwa położone są na terenie dwunastu gmin i dwu województw: Świętokrzyskiego – 9939,60 ha i Mazowieckiego – 5871,89 ha.
Zgodnie z podziałem przyrodniczo – leśnym lasy Nadleśnictwa położone są w VI Krainie Małopolskiej , w trzech dzielnicach:
2 – Gór Świętokrzyskich (mezoregion Puszczy Świętokrzyskiej),
3 – Radomsko – Iłżeckiej (mezoregion Przedgórza Iłżeckiego),
9 –Wyżyny Środkowo – Małopolskiej (mezoregion Wyżyny Sandomierskiej)
Sąsiadującymi nadleśnictwami są od zachodu Stąporków i Przysucha od północy Radom od wschodu Marcule, Starachowice i Ostrowiec Świętokrzyski od południa Łagów i Suchedniów oraz Świętokrzyski Park Narodowy.
Przez teren nadleśnictwa przepływają następujące rzeki : Kamienna i Iłżanka (lewe dopływy Wisły), Lubianka, Żarnówka, Oleśnica, Bernatka (dopływy Kamiennej), Sabasówka (dopływ Radomki oraz Rybianka (dopływ Sabasówki). Występują ponadto liczne cieki wodne nie posiadające nazw, zbierające wody stale lub okresowo. Znaczenie dla kształtowania mikroklimatu oraz warunków siedliskowych mają zbiorniki wodne zlokalizowane w pobliżu miejscowości Skarżysko Kamienna („Rejów, „Bernatka"), Starachowice („Pasternak", „Lubianka", „Piaski"), Mostki, Bliżyn, Chlewiska, Szydłowiec, Mirów Stary.
Teren Nadleśnictwa jest zróżnicowany pod względem rzeźby terenu. Ukształtowanie terenu jest przeważnie wzgórzowe i pagórkowate poprzecinane dolinami strumieni ale także występują rozległe powierzchnie terenu równinnego i falistego. Najwyższe wzniesienie znajduje się w obrębie Skarżysko oddz. 56 i wynosi 408 m n.p.m. .
Klimat
Odrębność klimatyczna Gór Świętokrzyskich w stosunku do sąsiednich obszarów związana jest ze specyficznym ukształtowaniem powierzchni, a zwłaszcza pasowym układem wzniesień i obniżeń przebiegającym w kierunku WNW-ESE. Średnia temperatura roczna +9 oC. Okres wegetacyjny trwa średnio 200-210 dni. Opady roczne średnio wynoszą 750 mm. Opady letnie mają charakter ulewny i dochodzą do 100mm/miesiąc. Długość pokrywy śnieżnej to ok 70dni.
Gleba
Tereny obrębów Rataje i Skarżysko położone są na utworach triasowych, jurajskich piaskowcach i iłach, na których zalegają często utwory czwartorzędowe w postaci akumulacji wodnolodowcowej - najczęściej piasków, rzadziej glin, z domieszką okruchów skalnych. W obrębie Szydłowiec przeważają utwory geologiczne pochodzenia polodowcowego, zalegające na podłożu piaskowca dolnojurajskiego.
W związku z wyżej wymienionymi utworami geologicznymi, składem mechanicznym gleb i warunkami wilgotnościowymi, wytworzyły się następujące typy gleb leśnych:
Gleby rdzawe z podtypami, gleby glejowe, gleby płowe, gleby bielicowe, gleby glejobielicowe, gleby brunatne, gleby murszowe i murszowate, gleby torfowe torfowisk wysokich, przejściowych i niskich, czarne ziemie, czarnoziemy, gleby słabo wykształcone ze skał luźnych i zwietrzelinowych piaskowców.
Roczny etat użytków rębnych wynosi 24116 m3, natomiast przedrębnych 45232 m3. Wielkości te składają się na etat ogólny w wysokości 69348 m3 , co stanowi 60% planowanego rocznego przyrostu drzewostanów. Roczny plan odnowień i zalesień kształtuje się przeciętnie na poziomie - 119 ha, poprawek i uzupełnień – 11,4 ha, wprowadzania podszytów – 4,6 ha. Materiał sadzeniowy używany do zalesień i odnowień produkowany jest szkółce gospodarczej o powierzchni zredukowanej – 4,0 ha. Nasiona potrzebne do obsiewu szkółek pozyskiwane są z drzewostanów nasiennych wyłączonych i nasiennych gospodarczych. Nadleśnictwo posiada 71,50 ha drzewostanów nasiennych wyłączonych jodłowych i modrzewiowych oraz 546 ha drzewostanów nasiennych gospodarczych.
Zestawienie zgodności składu gatunkowego z przyjętym typem gospodarczym drzewostanu dla poszczególnych siedlisk.
Wyróżniono trzy stopnie zgodności
1. zgodne – 59,85%
2. częściowo zgodne – 30,42%
3. niezgodne – 9,74%
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Afrykański pomór świń i dzików
Afrykański pomór świń i dzików
Już w lutym 2014 r. Główny Inspektorat Weterynarii potwierdził występowanie w Polsce afrykańskiego pomoru świń (ASF). Poniżej zostały przedstawione najczęściej zadawane pytania dotyczące ASF u dzików wraz z odpowiedziami.
Fakt występowania ASFV w populacji dzików stwarza potrzebę włączenia myśliwych oraz leśników w program szkolenia, którego celem jest uświadomienie roli myśliwych i leśniczych w ochronie Polski przed rozprzestrzenieniem się ASF w populacji dzików bytujących w naszych lasach, a tym samym ochronę krajowych stad świń przed wirusem ASF, który w pierwszej kolejności może znaleźć się wśród dzików.
Czym jest afrykański pomór świń?
Afrykański pomór świń jest nieuleczalną chorobą wirusową, która występuje wyłącznie u świń i dzików. W krajach afrykańskich - na południe od Sahary, w których choroba ta pojawiła się około 100 lat temu i występuje sporadycznie do dzisiaj, podobnie jak na półwyspie iberyjskim, gdzie ASF został zwalczony w 1999 r., wirus ASF może być przenoszony również przez kleszcze - gatunek, który w naszej strefie klimatycznej nie odgrywa istotnej roli.
Informacje także na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii
Jaki jest przebieg i objawy kliniczne ASF u dzików?
U dzików europejskich infekcja prowadzi do bardzo ciężkich, ale nieswoistych objawów ogólnych, jak gorączka, osowienie, utrata apetytu, zaburzenia w poruszaniu się i problemy w oddychaniu. Wystąpić mogą również krwawienia (z nosa, krwawa biegunka, krwawienia skóry). Chore zwierzęta wykazują między innymi ograniczony odruch ucieczki lub inne objawy, jak niechęć do poruszania się i utrata orientacji. Choroba dotyczy wszystkich grup wiekowych i obu płci dzików w równym stopniu i w większości przypadków prowadzi do padnięć zwierząt w okresie 7 - 10 dni po zakażeniu.
Po przekrojeniu zwłok dzika należy zwrócić uwagę na: przekrwione i powiększone węzły chłonne, powiększoną śledzionę i wybroczyny w narządach wewnętrznych, w skórze lub pod skórą. Płuca i drogi oddechowe są często wypełnione pianą.
Brak wymienionych zmian nie wyklucza, że przyczyną nagłego padnięcia dzika, a częściej większej liczby dzików, może być ASF. Z tego powodu zauważenie zwiększonych padnięć dzików powinno stanowić sygnał do podejrzenia ASF. Sekcja dzików powinna być wykonana wyłącznie przez lekarza weterynarii.
Jak choroba jest przenoszona?
Choroba może być przenoszona bezpośrednio ze zwierzęcia na zwierzę lub pośrednio przez zanieczyszczone przedmioty. W niekorzystnych okolicznościach, do wprowadzenia wirusa na teren naszego kraju, może wystarczyć porzucona kanapka z wędliną sporządzona z mięsa chorego dzika lub świni. Szczególnie niebezpieczna w aspekcie przenoszenia zarazy jest krew dzików. Najmniejsza ilość krwi wystarczy do zakażenia wrażliwych dzików lub świń.
Na co należy zwrócić uwagę?
Wskazane jest zdawanie sobie sprawy z faktu, że aktualnie dziki mogą być ważnym wektorem we wprowadzeniu wirusa ASF do Polski i jego szerzeniu się w populacji dzików, a później świń.
Prosi się zatem myśliwych i leśników o zwrócenie uwagi na zwiększone padnięcia w lesie dzików i poinformowanie o tym fakcie powiatowego lekarza weterynarii (PLW), bezpośrednio, lub za pośrednictwem organów administracji lokalnej. Należy także pobrać próbki do badań laboratoryjnych, które zostaną przesłane do laboratorium przez PLW. Optymalne są próbki krwi i śledziony, ewentualnie węzły chłonne, migdałki, płuca, a w ostateczności, jeśli brak jest wymienionych narządów w tuszy dzika, kość długa lub mostek. Do badań mogą być przesłane nawet tkanki z postępującym procesem gnilnym.
Szczególnie ostrożnym należy być z przedmiotami zanieczyszczonymi krwią lub, które miały z nią kontakt. Do tych przedmiotów należą sprzęt łowiecki, buty, ubiór, szmaty, naczynia, noże.
Prosi się myśliwych o przestrzeganie zasad higieny po polowaniach (nie pozostawianie patrochów w lesie po zakończeniu polowania; dezynfekcję sprzętu łowieckiego).
Myśliwi powinni unikać wchodzenia do chlewni min. Przez 48 godz. od zakończenia polowania.
Litwa jest atrakcyjnym krajem dla turystów i myśliwych. Należy zdawać sobie jednak sprawę, że trofea i inne produkty z dzików mogą stanowić źródło wirusa i stwarzać ryzyko przeniesienia wirusa ASF i dalszego szerzenia się choroby. To samo dotyczy ubioru i innych przedmiotów.
Jak choroba jest zwalczana?
Niestety nie ma szczepionki przeciw afrykańskiemu pomorowi świń, dlatego w zwalczaniu ASF wśród dzików najważniejsze jest zachowanie środków ostrożności i regulacja ich populacji.
