Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Nowe strefy ochrony dla bociana czarnego w Nadleśnictwie Pińczów
Nowe strefy ochrony dla bociana czarnego w Nadleśnictwie Pińczów
Na terenie RDLP w Radomiu, w Nadleśnictwie Pińczów zostały ustanowione dwie nowe strefy ochrony ostoi bociana czarnego. Tym samym jest już 59 stref ochrony rzadkich i chronionych ptaków na terenie nadleśnictw radomskiej dyrekcji Lasów Państwowych.
Nadleśnictwo Pińczów w lutym 2024 r. zwróciło się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach o ustalenie dwóch stref ochrony ostoi bociana czarnego, tj. miejsca jego rozrodu i regularnego przebywania na terenie Nadleśnictwa Pińczów, Leśnictwie Kazimierza oraz zaproponowało granice strefy.
Strefy zostały ustanowione przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w Kielcach Decyzjami Dyrektora RDOŚ w Kielcach znak: WPN-I.6442.2.2024.SK oraz znak: WPN-I.6442.3.2024.SK z dnia 25 marca 2024 r. w sprawie ustanowienia strefy ochrony ostoi bociana czarnego (Ciconia nigra), tj. miejsca rozrodu i regularnego przebywania w leśnictwie Kazimierza.
Zasady związane z tworzeniem stref wynikają z Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Zostały w nim określone gatunki zwierząt wymagających ustalenia stref ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania oraz wielkość stref ochrony. W przypadku bociana czarnego strefa ochrony ścisłej to obszar w promieniu do 200 m od gniazda, a częściowej do 500 m (z terminem ochrony okresowej od 15.03 do 31.08). Przepisy związane z tworzeniem strefy ochrony ostoi dla bociana czarnego datują się od 1983 roku, kiedy to w formie rozporządzenia objęto ochroną miejsca lęgowe 10 najbardziej zagrożonych gatunków ptaków.
Po ustanowieniu nowych stref w Nadleśnictwie Pińczów sumarycznie na terenie RDLP w Radomiu jest 59 stref ochrony rzadkich i chronionych ptaków. Najliczniejsze są strefy wokół gniazd bociana czarnego – jest ich 41. Ponadto wyznaczono 15 stref wokół gniazd bielika (w tym jedna ustanowiona 19 marca tego roku w Nadleśnictwie Jędrzejów), dwie dla ochrony cietrzewia, jedna dla puchacza. Ciekawostką jest strefa wyznaczona dla ochrony ważki związanej z torfowiskami – iglicy małej (Nadleśnictwo Stąporków).
W Nadleśnictwie Pińczów ustanowionych jest już siedem stref ochrony ostoi bociana czarnego. Świadczy to o dogodnym środowisku dla bytowania tego gatunku na tym terenie oraz o tym, że możliwa jest w ramach działania nadleśnictwa realizacja zadań z zakresu ochrony przyrody i zrównoważonej gospodarki leśnej. Ważna jest też współpraca z przyrodnikami.
– Leśnicy wraz z ornitologami z Komitetu Ochrony Orłów od lat obserwują bociany i ptaki drapieżne pojawiające się na terenie lasów. Pomagają w tym montowane w sąsiedztwie gniazd fotopułapki. W ubiegłym roku stwierdzono wyprowadzenie lęgów na dwóch nowych gniazdach. Przed sezonem lęgowym bieżącego roku przesłano wniosek do RDOŚ, a jednocześnie nie podjęto już prac gospodarczych w obrębie zaplanowanych stref ochrony ostoi. Jak co roku przyrodnicy z KOO będą obrączkować pisklęta na wszystkich zasiedlonych gniazdach – mówi Lech Drożdżowski, zastępca nadleśniczego Nadleśnictwa Pińczów.
Zdarza się, że do leśników docierają informacje zwrotne na temat monitoringu ptaków: – Nadleśnictwo Pińczów może się pochwalić wiadomością powrotną z zimowiska jednego z podopiecznych leśniczego Piotra. Otóż 18 grudnia 2016 roku został zaobserwowany żywy bocian czarny zimujący w Parku Narodowym Nairobi w Kenii, a którego zaobrączkowano 19.06.2016 roku w Leśnictwie Kazimierza, aż 5951 km od gniazda. Bocianowi wykonano zdjęcie i odczytano numer kolorowej obrączki – dodaje zastępca.
Bociany czarne zakładają gniazda w lesie, budują je na okazałych drzewach. Zdobywają pokarm brodząc w płytkich śródleśnych ciekach. Pisklęta i osobniki dorosłe odżywiają się głównie niewielkimi rybami. Uzupełnieniem pokarmu są płazy oraz drobne bezkręgowce.
