Asset Publisher
Leśny Kompleks Promocyjny "Puszcza Świętokrzyska"
Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Świętokrzyska obejmujący obszar o łącznej powierzchni 76 885 ha znajduje się w całości w granicach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu. W jego skład wchodzi 6 nadleśnictw: Zagnańsk, Daleszyce Łagów, Suchedniów, Kielce oraz Skarżysko (obręb leśny Rataje).
Powołany został Zarządzeniem Nr 75 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych w dniu 13 grudnia 2004 roku, a powiększony w oparciu o Zarządzenie Nr 43 z 3 sierpnia 2007 roku oraz Zarządzenie Nr 26 z 26 marca 2008 roku. Jest obszarem o znaczeniu społecznym, ekologicznym, edukacyjnym, kulturowym, historycznym i naukowym.
Głównymi celami działania LKP Puszcza Świętokrzyska jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, ochrona zasobów przyrody w lasach oraz edukacja leśna społeczeństwa
LKP znajduje się w całości na terenie woj. świętokrzyskiego i zajmuje pokaźny obszar dawnej Puszczy Świętokrzyskiej. Regionalizacja przyrodniczo-leśna zalicza obszar LKP do VI Krainy Małopolskiej, mezoregionów: Łysogórskiego i Puszczy Świętokrzyskiej. LKP obejmuje wyżynne, podgórskie i górskie kompleksy leśne otaczające Świętokrzyski Park Narodowy, ze znacznym udziałem drzewostanów naturalnych, zwłaszcza jodłowych i bukowych z domieszką jawora, graba i modrzewia. Specyfiką gospodarki leśnej na tym obszarze jest naturalne odnawianie się lasu, zwłaszcza jodły. Zróżnicowanie geologiczne i wysokościowe powoduje znaczną mozaikowatość gleb, co wpływa na urozmaicony skład gatunkowy lasu i występowanie drzewostanów mieszanych. Cały obszar LKP leży w zlewniach rzek stanowiących lewobrzeżne dopływy środkowej Wisły, tj. Nidy, Czarnej Staszowskiej, Koprzywianki, Kamiennej, lłżanki i Pilicy.
Obszar LKP należy do najcenniejszych obszarów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych regionu świętokrzyskiego. Świadczy o tym istnienie 5 parków krajobrazowych, 3 obszarów chronionego krajobrazu, 24 rezerwatów przyrody, 21 użytków ekologicznych, 3 zespołów przyrodniczo-krajobrazowych oraz 42 pomników przyrody, a także duża liczba miejsc związanych z wydarzeniami historycznymi i obecność zabytków kultury materialnej.
Asset Publisher
Straż Leśna przeprowadzi akcję „Wieniec”
Straż Leśna przeprowadzi akcję „Wieniec”
fot. Hubert Ogar
fot. Marek Owczarczak
Infografika Centrum Informacyjnego Lasów Państwowych
W dniach 4-12 marca Straż Leśna w całej Polsce, w tym na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu, przeprowadzi akcję pod kryptonimem „Wieniec”. Jest ona skierowana przeciwko nieprzestrzegającym prawa zbieraczom poroża oraz kłusownikom.
Akcja ma na celu przeciwdziałanie i zwalczanie kłusownictwa oraz przejawów wszelkiego szkodnictwa łowieckiego, kontrolę legalności skupu i obrotu dziczyzną, egzekwowanie od osób trudniących się zbieraniem zrzutów poroży zachowań zgodnych z obowiązującymi przepisami.
Działania kontrolno-prewencyjne będą prowadzone głównie na terenach, które stanowią ostoje zwierzyny, obszarach zagrożonych kłusownictwem i odwiedzanych przez zbieraczy poroża.
Strażnicy leśni będą sprawdzać, czy zbierający zrzuty poroży nie prowadzą poszukiwań na terenie rezerwatów i miejsc, na które nie wolno wchodzić oraz, czy swoim zachowaniem nie płoszą i nie niepokoją zwierzyny. Sprawdzą tereny leśne pod względem narzędzi kłusowniczych. Skontrolują także legalność skupu dziczyzny. Jak zawsze, zwrócą również uwagę na to, czy pozostali użytkownicy lasu nie łamią obowiązującego prawa.
W działaniach Straż Leśną będą wspomagać Policja i Państwowa Straż Łowiecka. W akcji wykorzystane zostanie także nowoczesna technika, w tym m.in. fotopułapki.
***
Poroże to twardy, kostny twór, który noszą samce krajowych jeleniowatych. Ma rolę reprezentacyjną – pozwala demonstrować siłę i możliwości reprodukcyjne. Bywa orężem do walki z rywalami. Po okresie godów w zasadzie przestaje być potrzebne i jest zrzucane. Pozbywanie się poroża i jego odrastanie to coroczny proces.
Zrzutami nazywamy poroże zrzucane co roku przez zwierzęta jeleniowate – sarny, łosie i jelenie. Te ostatnie pozbywają się poroża właśnie na przełomie lutego i marca. To gratka dla poszukiwaczy. Wielu zbiera je do własnych kolekcji, niektórzy na sprzedaż. Cena zaczyna się od kilkudziesięciu złotych za kilogram, a za największe okazy płaci się dwu-, trzykrotnie więcej. Z poroży wytwarza się oryginalne przedmioty użytkowe i galanterię.
Zgodnie z przepisami, zbiór zrzutów jest legalny, gdy poroże zostało znalezione na terenie lasu gospodarczego. Nie wolno zabierać poroża znalezionego na terenie rezerwatu i parku narodowego. Poszukiwacze nie powinni także naruszać zakazów wstępu obowiązujących w lasach. M.in. nie powinni zapuszczać się w młodniki do 4 m wysokości. Niedozwolone jest także tropienie i przeganianie zwierząt w celu zdobycia poroża.
Niestety cześć osób w pogoni za znaleziskami zachowuje się nieodpowiedzialnie. Przykładowo celowo tropiąc chmary jeleni, zmusza je do ciągłego przemieszczania się, a płoszona zwierzyna staje się często ofiarą kolizji z samochodami.
Zdarzają się przypadki, gdy jelenie wypłaszane są petardami, a chciwy zbieracz „tropi” je quadem. Najprawdopodobniej taka właśnie była przyczyna tragedii w okolicach Ińska w zachodniopomorskim w lutym 2021 r. Wypłoszona chmara przeszło 30 jeleni weszła na zamarznięte jezioro. Lód nie wytrzymał i mimo ofiarnej akcji strażaków 18 zwierząt utonęło.
Celem nieetycznych zbieraczy są przede wszystkim jelenie. Samce posiadają okazałe poroże – jedna tyka może ważyć nawet 5 kg. W trudnych, zimowych warunkach, zwierzęta gromadzą się w duże stada. Tropienie takich chmar zwiększa szanse znalezienia zrzutów. Jednak ciągłe nękanie takich stad nie tylko osłabia i stwarza zagrożenie dla zwierząt. To również potencjalne zagrożenie dla kierowców.
